เปิดเทอมได้หนึ่งสัปดาห์

การที่คนเราจะทำอะไรได้ดีนั้น ควรมีความพยายามและความตั้งใจ เหมือนที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในเรื่อง "อิทธิบาท 4" ซึ่งพวกเราเรียกเป็นแสลงว่า "ไฟ" จะทำอะไรต้องมีไฟ มีไฟในการทำงาน

การเรียนก็เช่นกัน จำเป็นต้องมี "ไฟ" แต่ไฟนี้ก็สามารถมอดดับลงได้หากมิได้ทำการเติมเชื้อไฟอย่างเช่นไฟของผม เมื่อครั้นเริ่มเปิดเทอมใหม่ๆ ไอ้เราก็มีไฟในการเรียนเป็นอย่างสูง อ่านหนังสือ ทบทวนความรู้ ทำการบ้าน แต่เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพัก ไฟนี้ก็เริ่มมอดลง จากที่กลับบ้านมาเปิดหนังสือ่าน ก็กลายเป็นเปิดคอมเล่นเกม – -" ไม่ไหวจริงๆ เรา

แต่แล้วไฟของการเรียนก็จำต้องปะทุขึ้นอีกครั้งเมื่อถึงเวลาใกล้สอบ หรือจำเป็นต้องส่งงาน ไฟนั้นเราควรเรียกว่า "ไฟลนก้น" ไฟนี้เป็นไฟที่ขับเคลื่อนให้เราทำงานให้สำเร็จ แต่ไฟนี้มีข้อเสียคืองานที่ได้จะไม่ค่อยมีคุณภาพเหมือนไฟตอนแรกเริ่มเปิดเรียน

ผมว่าหลายๆ คนคงมี "ไฟ (เฉยๆ)" กับ "ไฟลนก้น" กันไม่มากก็น้อย…